Συμπλήρωσε τον στίχο του ποιήματος
Quiz by Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Feel free to use or edit a copy
includes Teacher and Student dashboards
Measure skillsfrom any curriculum
Measure skills
from any curriculum
Tag the questions with any skills you have. Your dashboard will track each student's mastery of each skill.
With a free account, teachers can
- edit the questions
- save a copy for later
- start a class game
- automatically assign follow-up activities based on students’ scores
- assign as homework
- share a link with colleagues
- print as a bubble sheet
10 questions
Show answers
- Q1Αγαπάω τις κλαμένες, ωραίες γυναίκες Που κοιτάνε μακριά, που κοιτάνε θλιμμένα. Αγαπώ σε τούτον τον κόσμο ό, τι κλαίειΓιατί μ' έφερε σ' εσένα.Γιατί σ' έφερε σ' εμένα.Γιατί μοιάζει με σένα.Γιατί μοιάζει με μένα.60s
- Q2Στην εποχή μας όπως και σε περασμένες εποχές άλλοι είναι μέσα στη φωτιά κι άλλοι χειροκροτούνε. Ο Ποιητήςκαίγεται ή αποθεώνεταιφωτίζει ή φωτίζεταιμοιράζεται στα δυοδοξάζει και δοξάζεται60s
- Q3Αργοπεθαίνει όποιος γίνεταισκλάβος της ρουτίναςσκλάβος της συνήθειαςσκλάβος της τηλεόρασηςσκλάβος του πάθους60s
- Q4ζωή που μας πλανάει και μας χωρίζει απο μας τους ίδιους, που μας επινοεί ένα πρόσωπο και το φθείρει, πείνα του Είναι, ω θάνατε,ψωμί των πάντων!ταξίδι των πάντων!προορισμέ των πάντων!κριτή των πάντων!60s
- Q5Σβήσε τα μάτια μου·μπορώ να σε αισθάνομαιμπορώ να σε κοιτάζωμπορώ να σε μυρίζωμπορώ να σε ακούω60s
- Q6Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:εκατό την χαίρονται - ένας την πληρώνειχίλιοι την χαίρονται - ένας την πληρώνειεκατό την χαίρονται - ένας την πληρώνειχίλιοι την χαίρονται - ένας πνίγεται60s
- Q7Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,να εύχεσαι νάναι σύντομος ο δρόμοςνα εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμοςγεμάτος περιπέτειες θα είναι ο δρόμοςγεμάτος γνώσεις θα είναι ο δρόμος60s
- Q8Θά πενθώ πάντα μ’ ακούς; γιά σένα,μόνος, στόν Παράδεισομόνος, μές τόν Κόσμομόνος, στήν Κόλασημόνος, στήν Γη60s
- Q9Άφησέ με να έρθω μαζί σου.Τι μέρα απόψε!Τι φεγγάρι απόψε!Τι ήλιος απόψε!Τι νύχτα απόψε!60s
- Q10Έσβησαν έτσι τα λαμπρά τους μάτια σαν λυχνάριαΟ θάνατος σαν ύφασμα σύρθηκε ανάμεσά τουςΤα βήματά τους αντηχούν μέσα στα βήματά μαςΤο δέρμα τους που ήταν σφιχτό σαν το πανί στον άνεμοΔεν νιώθει πια τη ζεστασιά που χύνουν τα κορμιά60s