ภาพพจน์รสวรรณคดีในภาษาไทย

"นางแย้มเหมือนแม่แย้ม        ยวนสมร

ใบโบกกลกวักกร                       เรียกไท้

ช้องนางคลี่สร้ายขจร              โบกเรียก   พระฤา

เชิญราชชมไม้ไหล้                   กิ่งก้มถวายกร"

จากบทประพันธ์ข้างต้นปรากฎภาพพจน์ใด

" ..........   สุจริตคือเกราะกำบังได้

ปัญญาคืออาวุทธยุทธวิชัย                สติไซร้คุ้มพลยุทธนา"

ปรากฎภาพพจน์ใด 

"อย่าเอื้อมเด็ดดอกฟ้า        มาถนอม

สูงสุดมือมักตรอม                 อกไข้

เด็ดแต่ดอกพยอม                ยามยาก    ชมนา

สูงก็สอยด้วยไม้                    อาจเอื้อมเอาถึง"

ปรากฎภาพพจน์ใด

"ความชั่วและความดี          ผิวมี   ณ  แห่งใด

ย่อมจักประจักษ์ใน              ขณะหนึ่งและพึงยล"

ปรากฎภาพพจน์ใด

"เมื่อฉันได้รักคุณนั้น   หัวใจของฉันเบิกบานยิ่งกว่าความกว้างของโลก  ก็หามีที่เหลือพอสำหรัลบรรจุสิ่งอื่นใดอีกไม่"ปรากฎภาพพจน์ใด

"คนเราก็คล้ายกับหนังสือ  บางเล่มดูหน้าปกสวยงามดีแต่เปิดอ่านเนื้อเรื่องข้างในไม่มีสาระ  หนังสือบางเล่มปกไม่น่าดู  แต่เนื้อเรื่องดีมีคติจับใจ" ปรากฎภาพพจน์ใด

"ความเข็ญจะเฝ้าแต่            โศกศัลย์

โศกจะดับขุ่นเข็ญ                ห่อนได้

ยิ่งโศกยิ่งจักพลัน                 รอนชีพ

ควรปลดควรเปลื้องให้        โศกคลาย"

ปรากฏรสวรรณคดีใด

"หนังสือคือเพื่อนรัก     แน่ตะหนักเสมอไป"

ปรากฎภาพพจน์ใด

"งามผิวประไพผ่อง      กลตามศุภาสุพรรณ

งามเเก้มเเฉล้มฉัน       พระอรุณแอร่มละลาน

งามเกศะดำขำ                กลน้ำ  ณ  ท้องละหาน

งามเนตรพินิจปาน        สุมณีมะโนหะรา"

ปรากฎรสวรรณคดีใด

"ใดใดในโลกล้วน               อนิจจัง

คงแต่บาปบุญยัง                 เที่ยงแท้

ปรากฎภาพพจน์ใด

"เมื่อดวงใจได้เฉลยเอ่ยคำรัก       ใจก็มักมั่นคงไซร้ไม่เหหน

ไม่เปลี่ยนแปรใจแท้แม้ใจดล         ทรชนเล่ห์ล่วงหลอกลวงใจ

ใจเพียงหนึ่งดึงดื้อถือรักเถิด           แม้รักเกิดก่อทุกข์ไร้สุขไฉน

ใจยังฝังหยั่งรักล้ำประจำใจ             โอ้ว่าใจ   ใจหนอใจ   ไยมั่นคง"

ปรากฎรสวรรณคดีใด

"พี่ขอฝากความรักที่หนักอก         ช่วยปิดปกไว้แต่ในน้ำใจสมร

ถึงม้วยดินสิ้นฟ้าและสาคร              อย่าม้วยมรณ์ไมตรีของพี่เลย"

ปรากฎรสวรรณคดีใด

"อำนาจวาสนาถลาโลด     ออกโอยโอดสะอื้นอกเมื่อตกต่ำ"

ปรากฏภาพพจน์ใด

"งามโอษฐ์ดังใบไม้อ่อน       งามกรดดังลายเลขา

งามรูปเลอสรรขวัญฟ้า           งามยิ่งบุปผาแบ่งบาน"

ปรากฏภาพพจน์ใด

"เถาตำลึงริมรั้วก็ยั่วทัก                      กระถินฝักดอกแคก็แย้มค่อย

มะรุมรอมะละกอก็รอคอย                 ใบหม่อนไหมน้อยก็ตื่นตัว

ลมลอดกอไผ่เป็นเพลงล่อง            ดงกล้วยใบตองก็ไกวทั่ว"

ปรากฎภาพพจน์ใด