Ikalimang Lingguhang Pagsusulit

Ang mga tulang panudyo ay kilala rin sa tawag na “tugmang walang diwa”.

Kung susuriin, ang mga ito'y pawang laro lamang na nagpapahayag ng  hindi katutubong kaugalian, tradisyon, gawain, at kagandahang-asal ng ating mga ninuno.

Nailalarawan sa mga ito ang pang-araw-araw na pamumuhay ng mga sinaunang Pilipino,gayundin ang kanilang paniniwala at kaisipan.

Nagtataglayrin ang mga  tulang de-gulong ng aral at magagandang mensahe.

Ang Makabagong Panitikan Tulad ng maraming dayuhang kabihasnan, ang panitikan ng Pilipinas ay nagmula sa magkakaibang lipon ng tao na may panahong pagkakaagwatna dumating

Ang mga unang tao na dumating sa Pilipinas ay ang mga Negrito o Aeta. Sumunod namanang grupong Indones at mga Malay.

Ito ay maikling tulang nakasulat sa mga pampublikong sasakyan at malaya angpublikong basahin ito

Ang panitikang pasalita ay may anyong panulaan, tuluyan, at dula.

Ang anyong panugmaang-bayan ay taludturan o dadalawahing taludtod lamang, dilikaya’y apaludturan o aapating taludtod lamang ang bumubuo sa isang saknong.

Bawat taludtod ay may sukat (may bilang ang pantig) at tugma (ang hulihan aymagkakasintunog). Nahahati ang kategoryang ito sa tugmaang walang diwa o tugmaang pambata, tugmaang matatalinghaga at tugmaang ganap na tula.

Nagpapakita ito ng karanasan ng mga drayber sa pakikipag-ugnayan nila sakanilang mga pasahero malungkot man ito o masaya.

Masasalaminsa tugmang de gulong ang uri ng mga pasaherong sumasakay lalo na sa mga dyip.

Ito ay tumutukoy sa pagtaas at pagbaba na iniuukol sa pagbigkas ng pantig ng salitana maaaring makapag-iba sa kahulugan ng mga salita upang higit na maging mabisaang ating pakikipagusap maging ang mga ito man ay magkapareho ng baybay

Ito aytumutukoy sa haba ng bigkas na iniuukol ng nagsasalita sa patinig ng pantig ngsalita.

Ito ay ang saglit na pagtigil sa pagsasalita upang higit na maging malinaw angmensaheng ipinahahayag.